Η δολοφονία του μικρού κοριτσιού...
Τα
δακτυλικά αποτυπώματα αποτελούν αδιάσειστο στοιχείο ταυτοποίησης ενός υπόπτου. Παρ' όλα αυτά, σε μια πολύ δύσκολη "αστυνομικά" περίπτωση, αυτόπτες μάρτυρες είδαν ένα κοριτσάκι, που αργότερα βρέθηκε νεκρό, να μπαίνει στο αυτοκίνητο ενός υπόπτου. Στο αυτοκίνητο όμως του υπόπτου δεν βρέθηκαν αποτυπώματα του μικρού κοριτσιού.
Ο αμερικανός αστυνομικός που ανέλαβε την υπόθεση, υποπτεύθηκε ότι τα παιδικά αποτυπώματα έχουν κάποια ιδιαιτερότητα και γι' αυτό απευθύνθηκε στο κατάλληλο ερευνητικό εργαστήριο.
Εκεί βρήκαν ότι οι εκκρίσεις του παιδικού δέρματος διαφέρουν από τις εκκρίσεις στην περίπτωση των ενηλίκων. Περιέχουν διαφορετικά - κυρίως - λιπαρά οξέα, πιο πτητικά τα οποία εξατμίζονται σύντομα. Το γεγονός αυτό βοήθησε στη διαλεύκανση της υπόθεσης και στη σύλληψη του υπόπτου.
Η ληστεία στην τράπεζα του Λονδίνου
Η
ανάλυση δειγμάτων γυαλιού αποτελεί σύνθετη διεργασία με μετρήσεις:
- Του δείκτη διάθλασης
- Του φθορισμού κατά την επίδραση υπεριώδους ακτινοβολίας
- Της παρουσίας ιχνών αρκετών μετάλλων
Η
ακριβής περιεκτικότητα κάθε
γυαλιού, σε περίπου δέκα ιχνοστοιχεία μπορεί να μετρηθεί
με ακρίβεια, και συνιστά την ταυτότητά του.
Όταν
σπάσει κάποιο τζάμι εκτοξεύονται μικρά θραύσματα. Τα
θραύσματα αυτά μπορεί να προσκολληθούν στα ρούχα κάποιου που πιθανόν να βρίσκεται κοντά...
Σε μια ληστεία σε τράπεζα του Λονδίνου, οι ληστές πυροβόλησαν τον ταμία.
Η αστυνομία συνέλαβε έναν ύποπτο, από τα
ρούχα του οποίου απομονώθηκαν ελάχιστα, μόλις ορατά θραύσματα γυαλιού. Η χημική σύσταση των ιχνοστοιχείων στα
θραύσματα γυαλιού στα ρούχα, μ’ εκείνα στο τζάμι της τράπεζας ήταν σε απόλυτο ταίριασμα.
Το δικαστήριο δεν δυσκολεύτηκε να
εκδώσει απόφαση