Οξείδωση καρβονυλικών ενώσεων με αντιδραστήριο Fehling
Οι αλδεΰδες οξειδώνονται από ήπια οξειδωτικά όπως το αντιδραστήριο Fehling και το αντιδραστήριο Tollen's. Στην πρώτη περίπτωση σχηματίζεται κεραμέρυθρο ίζημα Cu2O ενώ στην περίπτωση του αντιδραστηρίου Tollen's, κάτοπτρο αργύρου (παρουσιάζεται σε άλλο πείραμα).
Είναι σημαντικό οι μαθητές να δουν και τα δύο αυτά πειράματα ώστε να μην προσπαθούν να φανταστούν πως είναι το κεραμέρυθρο ίζημα ή τι είναι το κάτοπτρο αργύρου. Εξάλλου, το πείραμα μπορεί να γίνει με τη χρήση γλυκόζης για καρβονυλική ένωση η οποία είναι ακίνδυνη.
Το αντιδραστήριο Fehling υπάρχει στα σχολικά εργαστήρια ως Fehling I και Fehling II.
Τα δύο διαλύματα φυλάσσονται χωριστά για να μη σχηματιστεί ίζημα και καταστραφεί το διάλυμα.
Αν δεν υπάρχει αντιδραστήριο Fehling στο εργαστήριο, μπορεί εύκολα να παρασκευαστεί ως εξής:
Fehling A: Διαλύουμε
7g
CuSO4.5H2O
σε
100ml νερού
και διηθούμε
Fehling Β: Διαλύουμε
10g ΝaOH
και
3,5g τρυγικό
καλιονάτριο
σε 100ml H2O
Για την εκτέλεση του πειράματος αναμιγνύουμε ίσες ποσότητες των A
και
B
Προσοχή: Γιατί χρησιμοποιούμε τρυγικό καλιονάτριο;
Ο
ρόλος του τρυγικού άλατος είναι η συγκράτηση του Cu(II)
στο διάλυμα παρά το ισχυρώς αλκαλικό περιβάλλον. Απουσία τρυγικών, ο χαλκός θα
καταβυθιζόταν ως ένυδρο υδροξείδιο Cu(OH)2.
 |
| Το σύμπλοκο Cu(II) - τρυγικών |
Για την εκτέλεση του πειράματος απαιτούνται:
Διάλυμα Fehling A
Διάλυμα Fehling B
Διάλυμα Γλυκόζης 0,5Μ (Παρασκευάζεται διαλυοντας 9g γλυκόζης σε 100ml νερό)
Hermann von Fehling(1812 - 1885).
Ο Γερμανός χημικός
που ανέπτυξε τη μέθοδο ανίχνευσης και προσδιορισμό αναγόντων σακχάρων με το
ομώνυμο αντιδραστήριο.